اڌ رات جي اوندهه خاموشي. پري پري کان ڪتن جي ڀونڪڻ جا آواز خاموشي کي ٽوڙي رهيا هئا. اهڙي حالت ۾ به سڀ ماڻهو اوندهه جي گود ۾ سمهي رهيا هئا.
جيڪڏهن ڪو جاڳندو هو ته اها شيلا هئي. هو چاهيندي به سمهي نه سگهيو. روي ڀرسان سمهي رهيو هو.
شيلا کي روي جي اتي رهڻ تي ڪاوڙ اچي رهي هئي. هوءَ جاڳي رهي هئي، پر اهي چادرن تي سمهي رهيا هئا. شيلا جي روي سان شادي کي 15 سال گذري ويا هئا. هوءَ هڪ پٽ ۽ هڪ ڌيءَ جي ماءُ بڻجي وئي هئي.
شاديءَ کان اڳي ڪهڙا ڏينهن هئا. سياري جي سرد راتين ۾ هڪ ئي لحظي ۾ سمهندا هئا، هڪ ٻئي کي چمڪائيندا هئا. نه ڪنهن جو خوف هو، نه ڪنهن جو چوڻ هو. سچ ته ان وقت نوجوانن جي دلين ۾ تڙپ هوندي هئي.
شيلا تڏهن روي جي باري ۾ ٻڌو هو ته جڏهن هو بيچلر هو ته دوستن سان اڌ رات تائين گپ شپ ڪندو هو.
پوءِ روي جي ماءُ هر روز دروازو کوليندي هئي ۽ دڙڪا ڏيندي چوندي هئي ته، روز دير سان اچي، توکي سمهڻ به نه ڏيندي. هاڻي شادي ڪر، پوءِ ئي تنهنجي گهرواريءَ جو دروازو کُليندو، روي جواب ڏيڻ بدران پنهنجي ماءُ کي کلڻ لڳو.
Read more
جيئن ئي شيلا روي سان شادي ڪئي، دوستن سان دوستي ٽٽي وئي. جيئن رات ٿيندي هئي، راوي سندس ويجهو ايندو هو ۽ سندس جسم جو غلام بڻجي ويندو هو. ڪڪر وانگر، مٿس ڪرندو. انهن ڏينهن ۾ هوءَ به هڪ گل هئي. پر شاديءَ جي هڪ سال کان پوءِ، جڏهن پٽ ڄائو، ته پريشاني ضرور ختم ٿي وئي.
آهستي آهستي جسم جو اهو سلسلو ختم نه ٿيو، پر ذهن ۾ هڪ عجيب خوف پيدا ٿيو ته شايد ڀرسان سمايل ٻار جاڳي پون. ٻار جڏهن وڏا ٿيا ته پنهنجي ناني سان سمهڻ لڳا.
هينئر به ٻار ناني سان گڏ سمهي رهيا آهن، تڏهن به روي کي شيلا ڏانهن اُهو ئي ڌڪ نه آهي، جيڪو هو ڪندو هو. فرض ڪريو ته راوي عمر جي زوال پذير تي آهي، پر جڏهن انسان جي عمر چاليهه سالن جي ٿي وڃي ته ان کي پوڙهو نه چئبو.
بستري تي ليٽيل شيلا سوچي رهي هئي، ”هن رات اسان جي وچ ۾ ڪو به ناهي، پوءِ به هنن جي پاسي کان ڪا حرڪت ڇو نه ٿي؟ مان بستري تي ليٽيل روئي رهيو آهيان، پر اهي ماڻهو منهنجي خواهش کي سمجهي نٿا سگهن.
”انهن ڏينهن ۾ جڏهن مان نه چاهيندو هو، تڏهن زوريءَ سان ڪندا هئا. اڄ اسان جي مڙس ۽ زال جي وچ ۾ ڪا به ديوار ناهي، پوءِ به ويجهو ڇو نٿا اچن؟
Read more
شيلا نه رڳو ٻڌو آهي، پر ڪيترائي اهڙا مثال به ڏٺا آهن ته هڪ مرد جنهن کان عورت جي خواهش پوري نه ٿئي ته پوءِ اها عورت ڪنهن ٻئي مرد تي تارون وجهي انهن کي پنهنجي خوبصورت حصن سان ڳنڍي ٿي. پوءِ راوي جي اندر جو انسان ڇو مري ويو آهي؟
پر شيلا به هن وٽ وڃڻ جي همت ڇو نٿي ڪري سگهي؟ هوءَ سندن بستري ۾ ڇو نٿي اچي؟ انهن جي وچ ۾ ڪهڙو پردو آهي جنهن کي پار نه ڪري سگهي؟
پوءِ شيلا ڪجهه فيصلو ڪيو ۽ هوءَ زور سان روي جي چادر ۾ داخل ٿي وئي. ٿوري دير کان پوءِ هو گرم ٿي ويو، پر راوي اڃا بي پرواهيءَ سان سمهي رهيو هو. هو اهڙي اونهي ننڊ ۾ آهي جو ڪا پريشاني ناهي.
Read more
شيلا نرميءَ سان راوي کي ڌڪيو. اوچتو ننڊ ۾ روي چيو، ”شيلا، مهرباني ڪري مون کي سمهڻ ڏي.
”مون کي ننڊ نٿي اچي،“ شيلا شڪايت ڪندي چيو.
”مون کي سمهڻ ڏي، تون سمهڻ جي ڪوشش ڪر. توکي ننڊ اچي ويندي،“ روي ننڊ ۾ ڪُرڪندي چيو ۽ ڪنڌ ڦيرائي وري سمهي پيو.
شيلا کين جاڳائڻ جي ڪوشش ڪئي، پر هو نه جاڳندا. پوءِ شيلا ڪاوڙ ۾ پنهنجي بستري تي ليٽي پئي، پر ننڊ هن جي اکين کان پري ٿي چڪي هئي.
شيلا صبح جو اُٿي به نه هئي جڏهن سج اڀريو هو. سندس سس به ڊڄي وئي هئي. روي سڀني کان وڌيڪ نروس هو.
ماءُ راوي وٽ آئي ۽ چيائين، ”ڏس روي، ڌيءَ اڃا نه جاڳي آهي. ڇا هو بيمار ته نه ٿيو آهي؟”
روي بيڊ روم ڏانهن وڌيو. ڏٺم ته شيلا اوندهه سمهي رهي هئي. هن هن کي ڇرڪ ڀري چيو، ”شيلا، اُٿ.
”مون کي سمهڻ نه ڏيو، تون ڇو ٿو پريشان آهين؟“ شيلا ننڊ ۾ ئي ڪنڌ جهڪائيندي چيو.
Read more
روي ناراض ٿي پاڻيءَ جو گلاس منهن تي اڇلائي، شيلا گھٻرائجي اُٿي ۽ ڪاوڙ مان چيو، ”تو مون کي سمهڻ ڇو نه ڏنو؟ سڄي رات ننڊ نه آئي، صبح ٿيندي ئي ننڊ اچي وئي ۽ تون جاڳي وئين.
”ڏس صبح ڪيئن ٿي؟“ روي رڙ ڪندي چيو، پوءِ اکيون ٻوٽي اٿندي، شيلا چيو، ”تون پاڻ اهڙي ننڊ ۾ آهين جو رات جو جاڳندي به نه اٿندي آهين ۽ نه مون کي جاڳائيندو آهين. “ هن چيو، غسل خاني ۾ داخل ٿيو، اها هڪ رات جي ڳالهه نه هئي. اها ته هر رات جي ڳالهه هئي، پر راوي ۾ اڳي جهڙو ماحول ڇو نه رهيو؟ يا هن جي دل ڀرجي وئي؟ اهو به ٻڌو ويو آهي ته جنهن مرد جي دل پنهنجي عورت سان ڀرجي وڃي ٿي، ته ان جو زور ٻئي طرف ٿي وڃي ٿو. ڪٿي ڪٿي راوي به... نه، هنن جو راوي اهڙو ناهي.
ٻڌو آهي ته مهللي جي جمنا پرساد جي زال ماڌوري جو پنهنجي پاڙيسري ارون سان لاڳاپو آهي. اها ڳالهه سڄي محل ۾ پکڙجي وئي. جمنا پرساد کي به خبر هئي، پر هو خاموش رهندو هو.
رات جي خاموشي ڇانيل هئي. روي ۽ شيلا بستري تي هئا. چادر پاتل هو، روي چيو، ”اڄ ٿوري ٿڌ لڳي رهي آهي.
”پر هن سرديءَ ۾ به تون گهوڙا وڪڻي سمهي رهينءَ، مان توکي ڪيترا ڀيرا جاڳايان، تڏهن به تون ڪٿي جاڳين ٿو. اهڙيءَ حالت ۾ چور به گھڙي ته خبر نه پوندي. ايڏي اونهي ننڊ ڇو پيو ڪرين؟
”هاڻي پوڙهو اچي رهيو آهي، شيلا.
”وڏي عمر اچي رهي آهي يا تنهنجو ذهن هاڻي مون سان ڀرجي ويو آهي؟
Comments
Post a Comment